ارائه روشی جهت تخصیص منابع مبتنی بر یک الگوریتم ژنتیک در اینترنت اشیا

با توجه به اینکه انواع مختلف اینترنت (اشیا) در طیف گسترده ای از مناطق مستقر می شوند ، نیاز به استفاده ازمنابع مختلف IoT به صورت پویا برای انجام وظایف کاربر ایجاد می شود. ما این محیط را یک محیط IoT در مقیاس شهری می نامیم ، جایی که منابع مختلف IOT که برای انجام وظایف کاربر ضروری هستند ، مستقیما ازطریق دستگاه های تلفن همراه کاربران مانند تلفن های هوشمند آنها به یکدیگر وصل می شوند. از منابع IoT بهعنوان منابعی استفاده می شود که بتواند یک سرویس کامپوزیت را پشتیبانی کند که وظایف کاربر را پشتیبانی میکند. در این محیط IOT در مقیاس شهری ، ایجاد اتصال مناسب بین یک سرویس و منبع IOT ضروری است تا بتوانید یک سرویس کامپوزیت را برای یک کار با موفقیت انجام دهید. در این مقاله ، ما یک رویکرد تخصیصمنابع خدمات ارائه می دهیم که انتقال داده ها را بین دستگاه های تلفن همراه کاربران به حداقل می رساند و بهطور موثر با محدودیت های این نوع محیط ها مقابله می کند. ما مشکل تخصیص منابع را به نوعی از مشکلمحدود حداقل سطح درخت پوششی تبدیل کردیم و از یک الگوریتم ژنتیکی استفاده کردیم تا زمان لازم برایتولید یک راه حل تقریبا بهینه را کاهش دهد. ما همچنین یک تابع تناسب اندام و یک برنامه رمزگذاری را تعریفکرده ایم تا الگوریتم ژنتیکی را به روشی کارآمد بکار گیریم. رویکرد پیشنهادی هنگامی که برای یافتن راه حل هایتقریبا بهینه استفاده میشود، میزان موفقیت ۹۷ ٪ را نشان می دهد.