واکاوی چگونگی تاثیر پذیری تربیت و رشد اجتماعی دانش آموزان از جامعه و خانواده

نخستین محیطی که کودک در آن پرورش می یابد و در رفتار بعدی فرد فوق العاده موثر است، خانواده است. در واقع خانواده، زنجیره ارتباطی اجتماع و تضمین کننده آرامش و ثبات جامعه است. کودکان نخستین وابستگی های عاطفی نزدیک و صمیمی خود را در خانواده برقرار می سازند و درونی کردن ارزش ها و هنجارهای فرهنگی را در آن آغاز می کنند، مهم ترین بخش فرایند جامعه پذیری در سنین کودکی اتفاق می افتد. از این رو رسالت نهاد خانواده و تمام دستگاه ها در فرآیند اجتماعی شدن، خود نشانه اهمیت به کودکان در ساختار جامعه و ایجاد زمینه لازم برای تربیت نسل آینده است. امروز مسئولیت جامعه و دولت برای آموزش و تربیت کودکان و نسل های آینده به سبب آن چه بیان شده، افزایش یافته و اکنون این دولت ها و نهادهای اجتماعی و مدنی هستند که می بایست به سبب اشغال جایگاه والدین حتی در خانواده و اشتغال کودکان به خود، آنان را به درستی تحت تربیت قرار دهند و اجازه ندهند که گفتمان ها و رفتارهای نادرست و نابهنجار مدیریت کودکان را به عهده گرفته و آنان را تربیت کنند. تعلیم و تربیت کودکان در هر سرزمینی، مهم ترین نظام پرورش و رشد شخصیت کودکان، یعنی نسل بعدی است. ضرورت توجه به رشد شخصیت فرد و اهمیت پرورش جسم و روان کودکان باعث شده است که این مسئله مهم به عنوان یکی از کارکردهای اساسی تعلیم و تربیت به حساب بیاید که باز هم خانواده و والدین در این امر نقش مهمی دارد و والدین در ارتقای کیفیت آموزشی فرزندانشان نقش مهمی ایفا می کنند.