دیپلماسی نظامی رضاشاه نسبت به حمله متفقین به ایران در جنگ جهانی دوم
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 37
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HIRJRL-10-37_003
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1403
چکیده مقاله:
هر چند در جنگ جهانی دوم ایران اعلان بی طرفی کرد؛ اما در پی گسترش جنگ در جبهه های شرق بی طرفی ایران نقض و این کشور به اشغال متفقین درآمد. درخصوص واقعه شهریور ۱۳۲۰ و سیاست خارجی ایران و متفقین اسناد و آثار تحقیقی فراوانی منتشر شده است؛ با این حال ضروری است زوایای ناشناخته و مبهم این واقعه مهم مورد تحقیق و تفحص قرار گیرد. نظر به چنین خلایی آنچه به عنوان هدف مقاله حاضر است تحلیل و تبیین زوایای پنهان سیاست نظامی ایران در برابر سیاست اشغالگری متفقین در جنگ جهانی دوم است.این پژوهش با روش پسا علی انجام شده و در پی پاسخگویی به این سوال است که آیا دولت ایران سیاست نظامی مشخصی ورای سیاست رسمی خود در برابر اشغال ایران توسط متفقین دنبال می کرد؟ مولفه های این سیاست چه بود و تا چه اندازه قرین موفقیت گردید؟ یافته های پژوهش نشان می دهد که دولت ایران به موازات ترک مخاصمه و سیاست تسلیم نظامی که برتری نظامی متفقین بر ایران تحمیل کرده بود، یک سیاست نظامی حداقلی هم در پیش گرفته بود که غایت آن حفظ شاکله ارتش و دستاوردهای نظامی دوره رضاشاه به منظور حفظ نظم و امنیت داخلی و مقابله با تهدید دشمنان خارجی و تهدید همسایگان بود؛ زیرا در صورت مقاومت، بیم انحلال ارتش از طرف متفقین می رفت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه سادات جمشیدی
دانشجوی دکتری تاریخ ایران دوره اسلامی ،واحد تهران مرکز
علی بیگدلی
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
امیر تیمور رفیعی
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :