تاثیر کودهای زیستی و آلی برکارایی کاربرد نیتروژن، میزان فسفر و عملکرد پروتئین لوبیا سفید (Phaseolus vulgaris L.)
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 21
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFCS-54-4_012
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1403
چکیده مقاله:
استفاده از کودهای زیستی و آلی به عنوان جایگزینهای کودهای شیمیایی موجب افزایش کارآیی چرخه عناصر غذایی، بهبود و پایداری عملکرد کمی و کیفی دانه با حفظ بهرهوری مناسب از منابع خاک و آب در کشاورزی پایدار میشود. این آزمایش به منظور بررسی تاثیر کاربرد تلفیقی کودهای آلی و زیستی بر کارایی زراعی نیتروژن و میزان فسفر لوبیا سفید (Phaseolus vulgaris L.) در شهر نیاسر از توابع شهرستان کاشان (استان اصفهان) آزمایشی در سال ۱۳۹۴ به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورها بهترتیب شامل چهار نوع کود آلی (شاهد، ورمیکمپوست، کود دامی، و کمپوست قارچ) و چهار نوع کود زیستی (شاهد، نیتروکسین، بارور-۲، ترکیب نیتروکسین + بارور-۲) بودند. نتایج نشان داد که استفاده از کود زیستی در قیاس با عدم کاربرد آن منجر به افزایش معنیدار صفات مورد ارزیابی شده است. بهنحویکه کاربرد کود زیستی نیتروکسین بیشترین تاثیر را بر تمامی صفات داشت. با بررسی نتایج، بالاترین عملکرد پروتئین گیاه (۲۷۷۹ کیلوگرم بر هکتار) مربوط به تیمار کود زیستی نیتروکسین + شاهد آلی و کمترین مقدار آن (۹۵۰ کیلوگرم بر هکتار) در عدم کاربرد کودهای آلی و زیستی بهدست آمد. همچنین حداکثر و حداقل میزان فسفر (۳۴/۲ و ۰۳/۱ درصد) بهترتیب مربوط به نیتروکسین + کمپوست قارچ و بارور ۲+ شاهد آلی بودند. بنابراین بیشترین میزان کارایی زراعی نیتروژن (۵۳/۱۱ کیلوگرم بر کیلوگرم) مربوط به شاهد + کود دامی و کمترین مقدار آن (۰۰۰۱/۰ کیلوگرم بر کیلوگرم) مربوط به تیمار عدم کاربرد کودهای آلی و زیستی بود. با توجه به اینکه کاربرد همزمان کودهای زیستی (نیتروکسین + بارور-۲) و کود دامی، از نظر شاخص برداشت دانه (۳۵ درصد) برتر بود، بنابراین از اولویت بیشتری برخوردار بوده و قابل توصیه در منطقه است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
لیلا عرب نیاسر
دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی واحد نراق، دانشگاه آزاد اسلامی، نراق، ایران.
محمد میرزاخانی
دانشیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، واحد فراهان، دانشگاه آزاد اسلامی، فراهان، ایران.
کریم نوزاد نمین
استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، واحد نراق، دانشگاه آزاد اسلامی، نراق، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :