مقایسه خواص برشی کامپوزیت های شیشه /اپوکسی تقویت شده با نانوبلورهای سلولزی و الیاف توخالی پلی استر

رزین اپوکسی علی رغم خواص مکانیکی، حرارتی و الکتریکی مطلوبی که دارد، به علت اتصالات عرضی فراوان، به صورت ذاتی شکننده و آسیب پذیر است. تاکنون، روش های متعددی جهت تقویت رزین اپوکسی مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش، مقایسه خواص برشی دو نوع تقویت کننده مختلف شامل نانوبلورهای سلولزی به عنوان یکی از گزینه های مطلوب جهت تقویت رزین اپوکسی و دیگری الیاف توخالی پلی استر یا ماهیت غیرشکننده، بررسی شده است. هدف اصلی این پژوهش مقایسه خواص برشی کامپوزیت های شیشه/اپوکسی حاوی نانوبلورهای سلولزی و الیاف توخالی پلی استر است. نتایج نشان داد که با اضافه کردن کمترین درصد نانوبلورهای سلولزی، خواص برشی کامپوزیت اندکی بهبود می یابد. الیاف توخالی پلی استر، به دلیل نداشتن هیچ گونه تعامل و یا پیوند قوی با ماتریس پلیمری، فصل مشترک ضعیفی با ماتریس ایجاد می کنند که باعث افت استحکام برشی و مدول برشی کامپوزیت می شود.