تاثیر تمرینات اسپارک بر کنترل حرکتی کودکان مبتلا به اوتیسم ۶ تا ۱۲ ساله

هدف: اختلال طیف اوتیسم به عنوان یک اختلال نورولوژیکی مطرح شده استکه معمولا در سالهای اولیه رشد کودک بروز میکند. یکی از تئوریهای شناخته شده که در سالهای اخیر جهت یافتن رابطه مغز و رفتار در کودکان اختلال طیف اوتیسم مورد توجه محققان قرار گرفته است، تئوری کارکرد اجرایی میباشد. بنابر نظر محققان حوزه نوروسایکولوژی، ساختارهای مغزی آهیانه و پیشانی در رشد و بلوغ کارکردهای اجرایی در کودکان نقش اساسی دارد. از این رو ارائه مداخله های مناسب میتواند موجب بهبود کارکردهای اجرایی در این کودکان گردد. بنابراین هدف این تحقیق تاثیر تمرینات اسپارک بر کنترل حرکتی کودکان مبتلا به اوتیسم بود.روش پژوهشی: روش پژوهش نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه کودکان ۶ تا ۱۲ سال مبتلا به اوتیسم خفیف شهرستان اردبیل بود که به صورت تصادفی هدفمند ۳۰ نفر از آنها انتخاب و در دو گروه ۱۵ نفری آزمایش (میانگین سنی: (۸/۱۲±۱/۵۶ و کنترل (میانگین سنی:(۷/۷۸ ±۱/۵۸ قرار گرفتند.ابزار پژوهش پرسشنامه کارکردهای اجرایی بریف فرم والدین بالستر جرارد و همکاران((۲۰۰۰ بود که در پیش آزمون و پس آزمون به طور مشابه هم انجام دادند. گروه آزمایش طی ۱۲ هفته، هفته ای سه جلسه و هر جلسه ۷۰ دقیقه به اجرای تمرینات مربع گام برداری پرداختند. داده ها از طریق آزمون تحلیل کوواریانس یکراهه در نرم افزار Spss نسخه ۲۴ تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که با کنترل نمره پیشآزمون، بین نمرات آزمون کنترل حرکتی دو گروه تجربی و کنترل در پس آزمون تفاوت معنادار وجود دارد .(p=۰/۰۰۱)نتیجهگیری: بنابراین انجام این تمرینات می تواند راهبردی موثر برای بهبود کنترل حرکتی در کودکان مبتلا به اوتیسم خفیف باشد