بررسی اثر یک دوره مکمل Beetroot بر سطوح پروتئینهای آدیپوکاین در موش های دیابتی مسن

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 26

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTU01_108

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1403

چکیده مقاله:

هدف: بیماری های متابولیکی مانند دیابت در مسنی به عنوان مشکلی جدی برای سلامت جامعه و جهان مطرح است. اگرچه نقش فعالیت های بدنی ومکمل های گیاهی بر سلامت افراد گزارش شده است، با این حال با توجه به ماهیت مکمل بیتروت به عنوان یک آنتی اکسیدان در بافت قلب و عملکرد آنها بر سطوح پروتئینهای آدیپوکاین هنوز به خوبی شناخته نشده است.روش پژوهشی: ۴۰ سر موش صحرایی ماده مسن با وزن ۳۰۰ گرم و سن ۱۰ ماه با تزریق صفاقی استروپتوزتوسین به دیابت مبتلا شدند و به ۴ گروه: کنترل، تمرین تناوبی شدید، مکمل بیتروت، تمرین تنابی شدید+ مکمل بیتروت تقسیم شدند. تمرین تناوبی شدید به مدت چهار هفته، چهار جلسه در هفته هر جلسه ۵ دوره تمرین ۴ دقیقه ای با تناوب شدید و ۴ دوره تمرین ۳ دقیقه ای با شدت کم دویدند؛ گروه های مصرف بیتروت به مدت چهار هفته روزانه ۱۰ میلی لیتر بر کیلوگرم بیتروت را به صوموش آشامیدنی مصرف نمودند. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون t مستقل و آزمون آنالیز واریانس دو راه ه همراه با آزمون تعقیبی بونفررونی استفاده شد. سطح معنی داری برای تمام تجزیه و تحلیل ها ۰/۰۵ در نظر گرفته شد.یافته ها: سطوح پروتئینهای آدیپوکاین در گروه های (P=۰/۰۲) HIIT و (P =۰/۰۴) B به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل می باشد. ولی تعامل HIIT و B بر تغییرات سطوح بیان ژنی پروتئینهای آدیپوکاین در بافت قلب موش های صحرایی معنی دار نبود .(P=۰/۳۰)نتیجه گیری: سطوح پروتئینهای آدیپوکاین در گروه های (P=۰/۰۲) HIIT و (P =۰/۰۴) B به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود. ولی تعامل تمرین HIIT و B بر تغییرات سطوح بیان ژنی پروتئینهای آدیپوکاین در بافت قلب موش های صحرایی معنی دار نبود .(P=۰/۳۰)

کلیدواژه ها:

نویسندگان

رضا فرضی زاده

دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

علی عبدالمجید نعمان السعدی

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران