بررسی رابطه بین خودپنداره با انگیزه پیشرفت در دانشجویان روانشناسی دختر

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خودپنداره با انگیزه پیشرفت در دانشجویان انجام شده است. این پژوهش از نوع توصیفی _همبستگی بوده وجامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی رشت در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱به تعداد ۱۲۰ نفر بوده است و با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۷۰ نفر انتخاب شدند.ابزا گردآوری اطلاعت پرسشنامه و خود پنداره بک و استیر و پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس می باشد.برای روش تجزیهتحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است و همچنین در تجزیه و تحلیل داده از نرم افزارspss ۲۶ استفاده شده است.نتایج بدست امده از تجزیه و تحلیل داده ها نشان دادبین خودپنداره و انگیزه پیشرفت(r=۰.۵۱۴)دانشجویان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.یعنی هرچقدر دانشجویان خودپنداره بالاتری داشته باشند.انگیزه پیشرفت تحصیلی در میان انها افزایش پیدا میکند.بنابراین با توجه به این که خودپنداره با انگیزه پیشرفت ارتباط دارد میتوان با افزایش خودپنداری ازطریق اعمال روشهای مناسب تربیتی و غنی کردن محیط پرورشی انگیزه پیشرفت را ارتﻘا داد.