تاملی بر جایگاه روش درمانی نوروفیدبک بر بهبود بخشی اختلال نقص توجه و بیش فعالی در کودکان

هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان تاثیر استفاده از فناوری نوروفیدبک در کاهش علام بیش فعالی و نقص توجه در کودکان مبتلا به این اختلال ها می باشد. روش: این مطالعه با رویکرد کیفی بوده که با روش مرور نظام مند صورت پذیرفت. جامعه ی آماری شامل مقالاتی می شود که مربوط به کاربرد تکنولوژی نوروفیدبک در پیشبرد اهداف خود در زمینه کاهش علایم بیش فعالی و همچنین افزایش توجه و تمرکز در دانش آموزان دارای این اختلالات می باشد. نتایج مرور و بررسی پژوهش هایی که در این زمینه انجام شده نشان می دهد مهمترین و بیشترین اختلالی که با بیش فعالی همراه می باشد نقص توجه و عدم تمرکز است که با استفاده از تکنولوژی نوروفیدبک می توان تا حدودی سطح تمرکز و توجه را بالا برد و در ادامه باعث کاهش سایر علائم بیش فعالی نیز می شود. همچنین بررسی بیشتر پژوهش ها نشان داد که تاثیر استفاده از این تکنولوژی دائمی نبوده و نیاز به استفاده مستمر دارد با این تفاوت که هرچه سن دانش آموز بالاتر میرود و یادگیری صورت می گیرد فاصله زمانی بین جلسات درمانی بیشتر میشود تا زمانی که دانش آموز به شناخت مناسبی از وضعیت اختلال خود پی برده و تلاش بیشتر جهت کاهش علائم اختلال خود دارد.