تعیین رابطه کمالگرایی و انعطاف پذیری شناختی با کیفیت زنذگی زنان کارمند بهزیستی

کیفیت زندگی هدف نهایی و مشترک همه انسان ها است و همه در تلاش برای رسیدن به آن می باشند. یکی از موانع موجود در این راه، کمالگرایی است که می تواند کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار دهد. در عوض انعطاف پذیری شناختی تاثیر ارزنده و بسزایی در بهبود کیفیت زندگی افراد دارد. بر این اساس هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه کمالگرایی و انعطاف پذیری شناختی با کیفیت زندگی زنان کارمند بهزیستی بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان کارمند بهزیستی شهر تهران در سال ۱۴۰۲ که حجم جامعه برابر با ۳۸۰ نفر و نمونه های پژوهش بر اساس جدول مورگان و با توجه به حجم جامعه، تعداد ۱۸۱ نفر محاسبه شد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی گزینش شدند. همین طور روش گردآوری داده ها، بررسی شد و ابزارهای پژوهش تشریح شدند که ابزار پژوهش فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت ، مقیاس کمال گرایی فراست، پرسش نامه ی انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال بود. داده ها به وسیله آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. که نتایج پژوهش نشان از آن داشت کمالگرایی و انعطاف پذیری شناختی با کیفیت زندگی زنان کارمند بهزیستی شهر تهران ارتباط معنادادری دارد و کمالگرایی با بیشترین مقدار بتا به عنوان بهترین پیش بینی کننده کیفیت زندگی بود. پس می توان نتیجه گرفت بین کمالگرایی و انعطاف پذیری شناختی با کیفیت زندگی زنان کارمند بهزیستی رابطه وجود داشت.