بررسی رابطه بین تصور از خویشتن و رفتارهای تکانشگرانه با گرایش به خود زنی در نوجوانان

این پژوهش به منظور بررسی رابطه بین تصور از خویشتن و رفتارهای تکانشگرانه با گرایش به خود زنی در نوجوانان صورت گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع دوره دوم متوسطه شهر اردبیل در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ می باشند که به روش نمونه گیری دردسترس تعداد ۲۰۰ به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه تصور از خویشتن، پرسشنامه رفتارهای تکانشگرانه بارات و پرسشنامه گرایش به خود زنی بک استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه صورت گرفت. براساس یافته ها بین رفتارهای تکانشگرانه (۴۴/۰=r، ۰۱/۰>P) و تصور از خویشتن (۳۷/۰-r=، ۰۱/۰P)، با گرایش به خود زنی در نوجوانان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ۳۷ درصد از گرایش به خود زنی در نوجوانان توسط تصور از خویشتن و رفتارهای تکانشگرانه تبیین می شود (۰۱/۰ p<). نتایج به دست آمده حاکی ارتباط معنادار بین تصور از خویشتن و رفتارهای تکانشگرانه با گرایش به خود زنی در نوجوانان بوده و نیازمند تدارک برنامه های به منظور بهبود و تصحیح این متغیرها می باشد.