بررسی نقش ناگویی هیجانی و نشخوار خشم در پیشبینی گرایش به اعتیاددانشجویان

دانشجویان به دلایل متعددی از جمله فشارهای دوران تحصیل، مشکلات مالی، بحران هویت، فشار همسالان و موارد دیگری ازاین دست، در مقایسه با سایر اقشار جامعه بیشتر در خطر درگیر شدن با مواد مخدر و اعتیاد نسبت به آن قرار دارند بنابراین پژوهش حاضر با هدف پیش-بینی گرایش به اعتیاد دانشجویان براساس ناگویی هیجانی و تصویر بدنی انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش انجام، توصیفی هم بستگی از نوع رگرسیون بود. جامعه هدف این مطالعه کلیه دانشجویان دانشگاه گیلان بود که از بین آن ها تعداد ۳۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش های گردآوری اطلاعات پرسشنامه های گرایش به اعتیاد وید و بوچر (۱۹۹۲)، ناگویی هیجانی تورنتو (۱۹۹۴) و مقیاس نشخوار خشم سوخودولسکی و همکاران (۲۰۰۱) بود. برای توصیف داده های گردآوری شده از میانگین و انحراف استاندارد و برای استنباط اطلاعات نیز از آزمون هم بستگی پیرسون و رگرسیون استاندارد استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که ناگویی هیجانی و نشخوار خشم در ترکیب با یکدیگر نزدیک به ۲۷ درصد از نمرات گرایش به اعتیاد دانشجویان را پیش بینی می کنند. با توجه به یافته های این پژوهش شناسایی سبک های پردازش هیجانی منفی دانشجویان با هدف پیشگیری از اعتیاد، توصیه می شود.