تبیین و طراحی الگوی راهبردی توسعه صادرات و رابطه آن باعملکردصادراتی شرکت های تعاونی تولید شهر تهران

هدف اصلی پژوهش حاضر تبیین و طراحی الگوی راهبردی توسعه صادرات و تاثیرآنها برعملکردصادراتی شرکت های تعاونی تولید شهر تهران است. پژوهش از نوع توصیفی –پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش حاضر از دو گروه تشکیل شده است. گروه اول گروه دلفی است که از بین متخصصین در امر صادرات به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و گروه دوم، شرکت های تعاونی تولیدی فعال استان تهران است که تعداد ۲۴ شرکت تعاونی به صورت نمونه در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه که اولی ویژه توسعه صادرات است؛ این پرسشنامه را محقق به کمک گروه دلفی ساخته و پرسشنامه دوم برای سنجش عملکرد صادراتی است که از متون اخذ شده است. تعداد ۱۷۰ پرسشنامه بین مدیران و کارشناسان شرکت های منتخب به صورت تصادفی توزیع شد که تعداد ۱۵۰ پرسشنامه پر شده قابل قبول تشخیص داده شد. برای شناسایی عوامل موثر بر توسعه صادراتی از طریق روش کیفی و بر اساس کد بندی و میزان تاثیر هریک از عناصر شناسایی شده بر میزان عملکرد صادراتی و برای تائید مدل از روش حداقل مربعات جزیی با نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده شده است. نتایج بدست آمده بیانگر آن است، شش عامل راهبردی، تشکل های حامی با میانگین ۶۷/۳، مزیت رقابتی با میانگین۲۷/۳، مدیریت دانش با میانگین ۴۹/۳، زیرساخت ها با میانگین ۷۵/۳، سیاست های دولت با میانگین ۶۳/۳و استراتژی های بازاریابی با میانگین ۸۳/۳ در توسعه صادرات محصولات شرکت های تعاونی تولید استان تهران نقش دارند. ضریب متغیر درون زای تشکل های حامی۵۸۸/۰، مزیت رقابتی۱۸۹/۰، مدیریت دانش۰۳۲/۰، استراتژی های بازاریابی۲۷/۰، زیرساخت ها۴۵۱/۰و سیاست های دولت۴۵۹/۰ بدست آمده است. تمامی عوامل به استثنای مدیریت دانش در سطح ۰۱/۰در جامعه معنی دار شده است