تدوین بسته ی ارتقای مهارت های زبانی مبتنی بر توان بخشی شناختی و تعیین اثربخشی آن بر عملکرد زبان بیانی کودکان دارای اختلال زبانی خاص

سابقه و هدف: زبان یکی از مولفه ­های مهم رشد در کودکان است؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر تدوین بسته ی ارتقای مهارت ­های زبانی مبتنی بر توان­بخشی شناختی و تعیین اثربخشی آن بر عملکرد زبان بیانی کودکان دارای اختلال زبانی خاص بود. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر از نوع آمیخته ی اکتشافی بود. جامعه ی آماری در بخش کیفی مقالات علمی، نظر استادان دانشگاه و متخصصان بود. در بخش کیفی، داده های به دست آمده به روش تحلیل مضمون استقرایی تحلیل شدند و سپس، بسته ی مداخلاتی در ۱۲ جلسه تدوین و روایی محتوایی آن تایید شد. بخش کمی پژوهش یک کارآزمایی بالینی بود و جامعه ی آماری آن شامل تمامی کودکان ۵ تا ۷ساله ی دارای اختلال زبانی خاص مراجعه­ کننده به کلینیک ­های خصوصی  گفتاردرمانی شهر بروجرد بود که از این میان، ۳۰ کودک با میانگین سنی ۰/۹۲±۶/۳۱ به روش نمونه­ گیری هدفمند انتخاب و به­ طور تصادفی، در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر عبارت بودند از: نسخه ی چهارم مقیاس هوشی وکسلر کودکان، مصاحبه ی بالینی نیمه ­ساختاریافته و آزمون رشد زبان نیوکامر و هامیل. در نهایت، داده ­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS-۲۴ با روش تحلیل واریانس مکرر تحلیل شدند. یافته ها: بر اساس نتایج به ­دست آمده، بین میانگین نمرات زبان بیانی در مراحل پیش­ آزمون، پس ­آزمون و پیگیری تفاوت معنادار وجود داشت (۰/۰۱P <). نتیجه گیری: در مجموع، می ­توان گفت که بسته ی ارتقای مهارت­ های زبانی مبتنی بر توان­ بخشی شناختی بر بهبود زبان بیانی کودکان با اختلال زبانی خاص موثر است و لذا، از این بسته می­ توان برای بهبود زبان بیانی کودکان  با اختلال زبانی خاص استفاده کرد.