بررسی اندرکنش های الکتروشیمیایی در جداسازی پیروتیت از مگنتیت در حضور پیریت و یون فرو

همراهی پیروتیت و پیریت در کنسانتره سنگ آهن منیتیتی و جداسازی همزمان آنها به روش فلوتاسیون معکوس جهت کاهش گوگرد به زیر ۱/۰ درصد وزنی کنسانتره، مشکلی است که با توجه به سولفیدی بودن این کانی ها، نیاز به بررسی های الکتروشیمیایی دارد. در این تحقیق ابتدا مطالعات ولتامتری چرخه ای برای بررسی اندرکنش های الکتروشیمیایی بین دو کانی پیروتیت و منیتیت در حضور پیریت، یون فرو و سدیم ایزو پروپیل گزنتات (SIPX) صورت گرفته است. بر اساس نتایج این مطالعات، عدم تشکیل دی گزنتوژن به میزان مطلوب بر روی الکترود پیروتیت، شناورسازی نامناسب پیروتیت در شرایط فلوتاسیون سنتی (pH نزدیک به ۷ و پتانسیل آزاد پالپ) را توجیه نموده است. کنترل پتاسیل اکسیداسیون- احیای(Eh) پالپ، جهت دستیابی به بهترین میزان کاهش گوگرد، مورد استفاده قرار گرفته است. برای کنترل پتانسیل پالپ از مواد شیمیایی اکسنده (پراکسید هیدروژن) و کاهنده (سولفید سدیم) استفاده شده است. با انجام آزمایش های فلوتاسیون در پتانسیل های اکسیداسیون- کاهش مختلف پالپ و pH نزدیک به شرایط خنثی، بهترین نتیجه در کاهش درصد گوگرد کل، یعنی بالاترین میزان شناوری همزمان پیروتیت و پیریت در پالپی با پتانسیل ۲۵۰ تا ۳۲۰ میلی ولت در مقیاس(Ag-AgCl)، عدم حضور یون فرو، اندازه ذرات منیتیت با ۸۰ درصد عبوری زیر ۷۴ میکرون، ۵/۱ گرم بر لیتر کلکتور گزنتات، زمان آماده سازی ۷ دقیقه ای و pH برابر ۶ بدست آمده است.