مروری بر هیدروژل های حاوی الیاف در سامانه های دارورسانی

هیدروژل ها شبکه های سه بعدی از پلیمرهای آب دوست هستند که قادر به جذب و نگهداری مقادیر قابل توجهی از مایعات هستند. همچنین به طور گسترده در بهبود زخم، مهندسی بافت غضروف، مهندسی بافت استخوان، رهایش پروتئین ها، فاکتورهای رشد و آنتی بیوتیک ها استفاده می شود. در دهه های گذشته، تحقیقات زیادی برای تسریع بهبود زخم و رهایش دارو انجام شده است. داربست های مبتنی بر هیدروژل در هر دو مورد یک راه حل تکراری بوده اند. باوجوداین که پایداری مکانیکی آن ها همچنان چالش محسوب می شود، برخی از آن ها در حال حاضر به بازار رسیده اند. برای غلبه بر این محدودیت، تقویت هیدروژل ها با الیاف مورد بررسی قرار گرفته است. شباهت ساختاری کامپوزیت های هیدروژل حاوی الیاف به بافت های طبیعی نیروی محرکه ای برای بهینه سازی و کاربرد این سامانه ها در زیست پزشکی بوده است. ترکیب فنون تشکیل هیدروژل و روش های ریسندگی الیاف در توسعه سامانه های داربست با استحکام مکانیکی بهبودیافته و خواص دارویی بسیار مهم بوده است. هیدروژل توانایی جذب ترشحات و حفظ تعادل رطوبت در محل زخم را دارد و الیاف از ساختار ماتریس سلول خارجی پیروی می کند. انتظار می رود ترکیب این دو ساختار در داربست با ایجاد محیطی مناسب با شناسایی و اتصال سلولی با فضای مرطوب و تنفسی مورد نیاز برای تشکیل بافت سالم، بهبود را تسهیل کند. اصلاح سطح الیاف به روش فیزیکی و شیمیایی باعث بهبود عملکرد کامپوزیت های هیدروژلی حای الیاف می شود.