تحلیل الگوی فضایی منابع شهری با رویکرد توسعه پایدار «نمونه موردی کلان شهر شیراز»

هسته ی زیربنایی در سامان دهی فضایی، مکان های شهری کاربری اراضی می باشد. هدف این پژوهش تحلیل فضایی منابع شهری در مناطق شهر شیراز می باشد. روش این تحقیق توصیفی- تحلیلی، با رویکرد کاربردی است. بدین منظور سه شاخص خدمات،گردشگری و صنعتی در راستای توسعه پایدار شهری در نظر گرفته شده اند. پس از وزن دهی و به کارگیری تکنیک پرومته نوع دوم، رتبه بندی مناطق شهر شیراز انجام گرفت. نتایج این تحلیل نشان می دهد که مناطق ۴، ۵، ۷ و ۸ در شاخص خدمات و مناطق ۳، ۵، ۷ و ۸ در شاخص گردشگری و مناطق ۱، ۲، ۵ و ۷ در شاخص صنعتی دارای کمترین رتبه هستند. برای تحلیل الگوی فضایی خدمات شهری از نرم افزار های GIS,Geoda و شاخص موران، بهره برده و نتایج آن حاکی از وجود توزیع عادلانه مکان فضایی خدمات شهری بسیار ضعیفی، در مناطق ۹ گانه شهر شیراز می باشد. در نهایت با استفاده از رابطه بین تراکم جمعیت مناطق و پراکنش فضایی کاربری های مورد بررسی، نشان داده شد مناطقی که دارای تراکم جمعیتی بالا و تراکم کاربری پایینی می باشند در الویت توسعه فضایی خدمات شهری می باشند.