تاثیر کودهای زیستی و شیمیایی گوگرد بر صفات کیفی گلرنگ (Carthamus tinctorios L.) تحت تنش خشکی

به منظور بررسی اثر گوگرد و تیوبا سیلوس بر محتوای برخی صفات کیفی گلرنگ در شرایط تنش کم آبی، آزمایشی در نیمه خردادسال ۱۴۰۱ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملتصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. در این پژوهش سه سطح رژیم آبیاری (شامل آبیاری کامل و قطع آبیاری از مراحل شروعگلدهی و شروع پر شدن دانه) به عنوان عامل اصلی و سه سطح کود گوگرد بنتونیت دار ( ۰ ، ۱۵۰ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار) و دوسطح تیوباسیلوس (عد کاربرد و کاربرد) به عنوان عوام فرعی مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج نشان داد اثر رژیم آبیاری، کود گوگرد و تیوباسیلوس بر کلیه صفات کیفی معنی دار بود. تحت قطع آبیاری از مرحله گلدهی بیشترین محتوای پروتیین دانه ۲۵/۹۲ درصد و کمترین محتوای روغن دانه ۱۹/۰۳ به ترتیب ازتیمارکاربرد ۳۰۰ کیلوگر گوگرد در هکتار و عدم کاربرد گوگرد مشاهده شد. همچنین برهمکنش سه گانه بر عملکرد پروتیین، عملکرد روغن و عملکرد گه معنی دار شد. کاربرد۳۰۰ کیلوگرم گوگرد + تیوباسیلوس در سطح تنش متوسط و شدید موج افزایش عملکرد پروتیین به میزان ۱/۷۰ و ۱/۱۹ برابر و عملکرد گل به میزان ۷۴/۹۴ و ۶۷/۰۱ درصد شد. همچنین عملکرد روغن نیز تحت تنش شدید و کاربرد ۳۰۰ کیلوگر گوگرد + تیوباسیلوس با افزایش ۱/۰۳ برابری مواجه شد. نتایج این تحقیق نشان داد برای کاهش اثرات منفی تنش کمبود آب و دستیابی به خصوصیاتکیفی مطلوب در گلرنگ، کاربرد همزمان گوگرد ۳۰۰ کیلوگر گوگرد بنتونیت دار به همراه کاربرد تیوباسیلوس تحت تنش کم آبی توصیه می گردد