جبران خسارت معنوی ناشی از تخریب منابع طبیعی در حقوق ایران

یکی از اشکال حمایت قانونگذار از محیط زیست و منابع طبیعی ، ممنوعیت تخریب آنهاست . تخریب محییط زیست و منابع طبیعی جدای از اینکه باعث زیان مادی است ، در مواردی ممکن است باعث ایراد خسارت معنوی شود. هرچند قانونگذار به شکل خاص این موضوع را شناسایی نکرده ولی از قوانین عام می توان این موضوع را فهمید که تخریب محیط زیست و منابع طبیعی باعث ایراد خسارت معنوی شود. روشهای عمده جبران خسارت معنوی ، شامل اعاده وضعیت سابق یا روش عینی ، دادن معادل، جبران خسارت به روش نمادین و اسمی و خسارت تنبیهی یا کیفری می باشد. با توجه به اینکه جبران خسارت در منابع طبیعی شامل خسارت به اموال، خسارت به اشخاص و خسارت به منابع طبیعی می باشد؛ بنابراین بهترین روش جبران خسارت وجود یک رژیم حقوقی با ضمانت اجرای متناسب می باشد.