طرحریزی و برنامه ریزی اکوتوریسم در نواحی ساحلی با تاکید همزمان بر توان سرزمین و نظرات مردم

اکوتوریسم نوعی گردشگری پایدار است که به عنوان ابزاری موثر برای توسعه پایدارتوسط بسیاری از کشورها پذیرفته شده و در استراتژی های توسعه اقتصادی و حفاظت از محیط زیست گنجانده شده است . اکوتوریسم شامل بازدید از مناطق طبیعی به منظور یادگیری ، مطالعه یا انجام فعالیت های دوستدار محیط زیست است . یکی از انواع محیط های طب یعی که بسیار مورد توجه گردشگران طبیعت قرار دارد، نواحی ساحلی هستند که گردشگران با اهداف متنوعی و برای انجام فعال یت های تفرجی مشخصی در این نواحی حضور می یابد . بنابراین ، طرحریزی تفرجی بر مبنای توان محیط و فعالیت های تفرجی گردشگران در این مناطق می تواند زمینه تجربه موفق گردشگری و بازگشت مجدد آنها به این مناطق را فراهم سازد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی ترجیحات تفرجی بادیدکنندگان در نواحی ساحلی انجام شده است . به این منظور پرسشنامه ای به روش کلاوسون تهیه شد و پس از تعیین روایی و پایایی پرسشنامه بین بازدیدکنندگان توزیع و تکمیل گردید. تحلیل آماری پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار SPSS۲۱ انجام شد. مطابق با نتا یج بدست آمده، امکان باز ی برای کودکان، شنا و آببازی ، مشاهده پرندگان آبزی و کنار آبزی ، عکاسی ، مشاهده طبیعت منطقه (گیاهان، جانوران و ویژگی های زمین ساختی )، پیادهروی ، قایقرانی ، امکان بازی برای بزرگسالان، بازدید از آثار تاریخی و باستانی (در صورت وجود) و بازدید و خرید از بازارچه ها و صنایع دستی محلی امتیاز بیش تری را به ترتیب از دیدگاه مردم کسب نمودند. بنابراین توصیه می شود ترجیحات تفرجی مردم در کنار توان سرزمین بایستی حین طرحریزی و برنامه ریزی برای تفرج / گردشگری مورد توجه قرار گیرد تا بتواند رضایت آنها و ایجاد تجربه تفرجی با کیفیت را محقق نماید.