معیارهای انتخاب منطقه و ارزیابی وضعیت ذخیره گاهای جنگلی با رویکرد حفاظت از تنوع زیستی

جنگل های طبیعی به دلیل دارا بودن ساختاری پیچیده در مقیاسهای مکانی و زمانی مختلف ، به عنوان کانونهای تنوع زیستی جهان شناخته می شوند. تعیین مناطق ذخیرهگاهی در این بومسازگانها، به عنوان یکی از رویکردهای مهم حفاظت از طبیعت تلقی می گردد. در حال حاضر، توسعه مناطق ذخیرهگاهی و افزایش مساحت آن در کشور، از اهداف مهم سازمان منابع طبیعی وآبخیزداری کشور می باشد. ارزیابی اثربخشی ذخیرهگاه های جنگلی در حفاظت از تنوع زیستی جنگل ، مستلزم ارزیابی کیفیت ووضعیت این مناطق است . در این مطالعه با مرور منابع علمی ، مهم ترین معیارهای توصیه شده برای انتخاب منطقه ، ارزیابی وضعیت ذخیرهگاه و شناسایی چالش های آن شامل معیار طبیعی بودن، تهدیدشدن، نادر بودن، نماینده بودن، تمامیت یا کامل بودن و تداوم یا ماندگاری رویشگاه معرفی شد. به منظور در نظر گرفتن تعاملات میان معیارهای معرفی شده در ارزیابی ذخیرهگاههای جنگلی ، استفاده از یک چهارچوب ارزیابی منسجم با سه جنبه زمانی ، مکانی و عملکردی و همچنین اقداماتی برای مدیریت موثر پیشنهاد گردید.