بررسی راهبرد ها در جهت تاب آوری منابع آب در حوضه آبریز زاینده رود

تاب آوری به معنای ظرفیت بازگشتن از شرایط دشوار به شرایط پایدار در عرصه های مختلف است . در ایران به دلیل تغییرات ناگهانی جمعیت و مقارن با آن، ورود تکنولوژی های مهم در زمینه صنعت و کشاورزی بهره برداری از منابع آبی به صورت شتاب زده پیش رفته است که با کاهش منابع آب تجدیدپذیر و افزایش تقاضا برای آب و رقابت برای دسترسی به آن، مدیریت بهینه منابع آب با چالش های جدی روبرو شده است . حوضه آبریز زاینده رود، واقع در منطقه مرکزی ایران، قرار دارد. این رودخانه آب کشاورزی ، شرب و صنعت حوضه آبریز زاینده رود را که یکی از مهم ترین مناطق اقتصادی ایران است را تامین می کند. در حوضه آبریز زاینده رود، ناترازی در مصارف و منابع آب وجود دارد. الگو و میزان مصرف آب، وابستگی به منابع آب زیر زمینی را بیشتر کرده است .در این پژوهش برای روش تحقیق از تکنیک SWOT به منظور تعیین وضعیت حوضه آبریز و برنامه ریزی در این جهت استفاده شده است . یافته ها و نتایج نشانگر این موضوع است که منابع آب در موقعیت تدافعی قرار دارد و دچار مشکلات عدیده ای است . در نتیجه باید راهبرد های متناسب با وضع موجود را لحاظ کرد و سیاست های مناسبی را در نظر گرفت ۱.