ترسیب کربن و خاک

ترسیب کربن روشی برای ذخیره سازی طولانی مدت از دی اکسید کربن است . این امر برای جلوگیری از پدیده جهانی گرمایش جهانی صورت می گیرد. اکوسیستم های مرتعی ذخایر قابل توجهی از کربن ترسیب شده را شامل می باشند که عمدتا در ریشه و خاک زیر زمین واقع شده اند. کربن آلی در خاک به صورت منابع گسسته واقع شده است . کربن ترسیب شده را می توان مستقیما با اندازه گیری تغییرات در منابع کربن ، به طور غیرمستقیم با استفاده از ۱۳ C به عنوان ردیاب، یا با مدل سازی شبیه سازی تعیین کرد. همه این روش ها محدودیت ها خاص خود را دارند ، اما تخمین های بلند مدت تقریبا منحصرا به مدل سازی متکی هستند. شیوه های مدیریت ، آب و هوا و افزایش ۲CO به شدت بر نرخ ترسیب کربن تاثیر می گذارد و تاثیر آنها بر سهام کربن آینده در خاک های مرتع در نظر گرفته شده است . در حال حاضر سیستم های مرتع پتانسیل قابل توجهی برای افزایش ترسیب کربن دارند، اما تغییر در مدیریت و همچنین تغییرات آب و هوایی و افزایش ۲CO غلظت در آینده نیز تاثیرات چشمگیری در این پتانسیل خواهد داشت . گرم شدن کره زمین ممکن است هر ذخیره ای را نفی کند با تغییر مدیریت و افزایش دی اکسید کربن تحریک می شود.