کاربرد روش تجزیه به عامل ها در بررسی اثر نسبی عوامل اقلیمی روی تبخیر-تعرق پتانسیل در ایستگاه خرمدره

در این تحقیق ، روش تجزیه به عامل ها برای بررسی اهمیت نسبی متغیرهای مختلف هواشناسی موثر بر تبخیر-تعرق پتانسیل گیاه مرجع (ET۰) در ایستگاه خرمدره با حداقل ۲۰ سال آمار منتهی به ۲۰۲۱ استفاده شده است . روش فائو-پنمن -مانتیث برای تخمین ET۰ استفاده شد. داده ها شامل بارش، میانگین دمای هوا (بیشینه و کمینه ) ، سرعت باد، رطوبت نسبی و ساعات آفتابی بوده و همبستگی بین آنها تحلیل شد. نتایج نشان داد که در ایستگاه خرمدره کلیه ضرایب همبستگی در سطح ۵ درصد معنی دار بودند. در ایستگاه خرمدره، دو مولفه اول دارای مقدار ویژهی بیش از یک بود و مولفه های بعدی مقدار ویژهی بسیار ناچیزی (نزدیک صفر) داشت . در خرمدره، دو مولفه ی اول در کل ۵/۸۳ درصد واریانس را توجیه می کرد. در این ایستگاه پارامتر ساعات آفتابی مهمترین عامل موثر بر ET۰ بود، پس از آن پارامترهای حداکثر دمای هوا، حداقل دمای هوا و رطوبت نسبی به ترتیب در رتبه های دوم تا چهارم قرار گرفتند. نتایج نشان داد که متغیر بارش بر روی ET۰ اثر چندان موثری نداشته است . یافته های این مطالعه در مدیریت منابع آب خرمدره می تواند مفید واقع شود.