بررسی جایگاه موسیقی در نمایش (تئاتر) و تاثیر آن بر مخاطب

از دیرباز تاکنون، یکی از روش هایی که مردم برای ابراز احساسات و عواطف خود استفاده می کردند، قطعا بازی کردن (اکتینگ) است. تئاترها در یونان باستان تاسیس شدند و همیشه بخشی از زندگی فرهنگی مردم یونان بوده اند. همچنین اجرای نمایش در تئاتر همیشه به نوعی آینه جامعه بوده است و وضعیت جامعه را بازتاب می دهد. به عبارت دیگر، نمایشنامه ها درباره اتفاقات کنونی، جنبه های تاریخی و سیاسی و موارد دیگری هستند که برای زندگی مردم حیاتی هستند. پس از آن، هنر تئاتر در سراسر جهان گسترش یافت و سنت هزاران ساله خود را حفظ کرد. تمدن مدام در حال تغییر و ارتقا است. به همین دلیل، تئاتر نیز به دنبال راه های جدیدی برای بیان و حضور در جامعه است. وقتی از موسیقی در تئاتر صحبت می شود، همیشه وجود داشته است. به طور دقیق تر، موسیقی پس زمینه برای نمایش تئاتر چیز مهمی است. اگر می پرسید که هدف از استفاده از موسیقی در نمایش ها چیست و چرا یک چیز حیاتی است؛ پژوهش حاضر، به بررسی تاثیرات موسیقی در نمایش ، بر مخاطبان می پردازد. از آنجایی که امروزه این عنصر در نمایش، نادیده گرفته می شود و یا شاید فراموش شده است، لذا پژوهش حاضر به مطالعه تئاتر و موسیقی و ارتباطی که این دو هنر با یکدیگر دارند، می پردازد. این پژوهش با رویکرد روان شناسانه و همین طور مطالعه تاریخی، درباره مقوله استفاده از موسیقی در نمایش سعی در واکاوی تاثیرات آن بر مخاطب دارد. مسئله ای که در این پژوهش مطرح شده است، آن است که آیا استفاده از موسیقی در نمایش، الزامی دارد؟ و علاوه بر آن، پرسش اصلی این است که موسیقی در نمایش که مخاطبان در آن یکی از عناصر اصلی هستند، چه تاثیری در پیشبرد اهداف نمایش ها می تواند داشته باشد؟ نتیجه این تحقیق بر آن ا ذعان دارد که زمانی که دیالوگ ها توان رساندن اهداف را ندارند، موسیقی به خدمت نمایش درمی آید و به گونه ای آن را تکمیل می کند. در این مقاله، سعی شده علاوه بر بررسی اهمیت نقد موسیقی در تئاتر و جایگاهی که نزد مخاطبان دارد، به مطالعه روند انتخاب و ساخت موسیقی در نمایش پرداخته شود