نگاه اسلام به نگهداری سگ در جامعه اسلامی ایرانی

زندگی انسان همواره در طول تاریخ، به نوعی با حیوانات مرتبط بوده است. اسلام درباره حقوق حیوانات بسیار حساس بوده و حقوقی برای حیوانات مشخص کرده است. در دنیای امروز، زندگی و نگهداری برخی حیوانات را در کنار انسان، رایج شده است. اسلام نیز، به حفظ و نگهداری برخی از حیوانات توصیه کرده است؛ مثل: کبوتر، خروس، بلبل و.... اما از نگهداری برخی از حیوانات نهی شده است. سگ از جمله حیواناتی است که در این گروه قرار گرفته و از نگهداری آن در کنار خود، پرهیز داده شده است. جامعه غربی، به دلیل نداشتن کانون خانواده مناسب و از بین رفتن روابط عاطفی، رو به نگهداری سگ و ارتباط گیری با آن آورده است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی بدین نتیجه دست یافته است که نگهداری سگ، دارای مضرات فردی و اجتماعی بسیاری است که جامعه غرب این آثار مضر را تجربه کرده است. در سال های اخیر، این فرهنگ غلط در جامعه اسلامی نیز رواج پیدا کرده است که دین گریزی،کم شدن روابط انسان ها، تهاجم فرهنگی دشمنان، تقلید از فرهنگ غرب و مد گرایی را می توان از علل رواج آن نام بردکه موجب خطرات بسیاری بر جامعه اسلامی است؛ خطراتی از قبیل: شیوع بیماری، کم شدن جمعیت، انحرافات جنسی، اسراف و اتلاف وقت. در اسلام با اینکه بر این حیوان ارزش بسیاری گذاشته شده و حقوق بسیاری نیز دارد ولی ورود آن به حیطه زندگی انسان را به دلیل مفاسدش، محدود کرده است. روایات مربوط به سگ در چهار مبنا آمده است که بیانگر همه جوانب این حیوان است.