ارزیابی مهارتهای ارتباطی کارشناس کودکان در آزمونهای تکاملی: طراحی و روان سنجی یک مقیاس

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 25

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_REHA-25-1_003

تاریخ نمایه سازی: 28 فروردین 1403

چکیده مقاله:

هدف: مهارتهای ارتباطی درعرصه بهداشت و درمان، عملکرد محوری و اثربخشی دارد. این مهارت ها، یکی از ارکان مهم برای مراقبین سلامت محسوب شده و باعث همکاری و رضایت مراجعین و تشخیص صحیح می گردد. هدف از این مطالعه  طراحی مقیاسی جهت ارزیابی مهارتهای ارتباطی کارشناسان مراکز بهداشتی در آزمونهای تکاملی کودکان می باشد.  روش بررسی: در این مطالعه طراحی مقیاس مهارتهای ارتباطی کارشناسان مراکز بهداشتی در آزمونهای تکاملی کودکان و تعیین ویژگیهای روانسنجی آن صورت گرفت. جامعه پژوهش کارشناسان مراکز بهداشتی در دانشگاههای علوم پزشکی کشور بودند. نمونه گیری مبتنی بر هدف انجام شد. به دلیل آموزش کارشناسان منتخب جهت انجام آزمون تکاملی بیلی از این گروه استفاده گردید. ابتدا مفاهیم ارزیابی از طریق مرور متون و جلسات بحث گروهی متمرکز با ۱۰ نفر از خبرگان این امر تبیین گردید و با روش دلفی از خبرگان خواسته شد نظرات و پیشنهادات خود را در مورد تدوین گویه های ارتباطی بیان نمایند. نظرات پیشنهادی آنها گردآوری و کد بندی و مقیاس طراحی شد. خصوصیات روانسنجی مقیاس با مشارکت ۱۶ نفر از خبرگان با روش تعیین روایی محتوایی کمی (شاخص روایی محتوا و ضریب روایی محتوا) و روایی صوری مشخص گردید. پایایی مقیاس از طریق تکرار پذیری دفعات آزمون (آزمون، باز آزمون) با فاصله دو هفته انجام شد. ضریب توافق در مشاهدات، مقایسه ارزیابان با ارزیاب مرجع و هم خوانی درونی تعیین گردید. آنالیز داده های کمی با نرم افزار SPSS ۲۲ انجام گرفت. یافته ها: دراین مطالعه مقیاس مهارتهای ارتباطی با۳۰ گویه : ( ۱۳ گویه ارتباط با کودک، ۶ گویه ارتباط با والدین و ۱۱ گویه عمومی)  تکمیل گردید. کمترین مقدار شاخص روایی محتوا مربوط به یک گویه در بخش ارتباط با کودک و ۳ گویه در بخش عمومی با مقدار ۰/۷۵ بود بقیه گویه ها از روایی قابل قبول برخوردار بودند. مقدار آلفای کرونباخ جهت بررسی همخوانی گویه ها در بخش ارتباط با کودک۰.۸۱، ارتباط با والدین ۰.۸۲ و در بخش عمومی ۰.۷۶ مشخص گردید. میزان پایایی ۰.۸۳ و  ضریب همبستگی داخل خوشه ای (ICC) در بخش ارتباط با کودک ۰.۷۷ ، ارتباط با والدین ۰.۸۸ و عمومی ۰.۸۱ بود. ضریب کاپا جهت توافق تشخیص بین مشاهده گر مرجع و مشاهده گران دیگر در۵ مورد بالای ۰/۷ و در ۲ مورد، کمتر از ۰/۴ بود. نتیجه گیری: مقیاس ارزیابی تدوین شده از روایی و پایایی بالایی برخوردار است و می تواند به عنوان مقیاس ارزیابی مهارتهای ارتباطی برای کارشناسان کودک، مورد استفاده قرارگیرد.

نویسندگان

Farin Soleimani

Research Professor, Pediatric Neurorehabilitation Research Center, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.

Leila Yazdi

Mentor of country Bayley Test, Shahid Beheshti Medical University, Tehran, Iran.

Nahideh Hassani Khiabani

Mentor of country Bayley Test, Zahra Mardani Azari Child Hospital, Tabriz University of Medical Sciences,Tabriz, Iran.

Hamid Reza Lornejad

Child Health Office, Ministry of Health and Medical Education, Tehran, Iran.

Naria Abolghasemi

Child Health Office, Ministry of Health and Medical Education, Tehran, Iran.

Ghazal Shariatpanahi

Pediatric Infectious Disease Subspecialty, Bahrami Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.