تاثیر یادگیری معکوس بر خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی در درس علوم تجربی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی یادگیری معکوس بر خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانش­ آموزان دختر پایه ششم ابتدایی دردرس علوم تجربی بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با پیش­ آزمون و پس­ آزمون با یک گروه گواه می­ باشد و جامعه آماری آن، کلیه دانش­ آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱  می­ باشد؛ که از میان آنها، ۴۹ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به طور تصادفی در دوگروه آزمایش وگواه قرارگرفتند. جهت گردآوری داده­ ها پرسشنامه جینگ و مورگان (۱۹۹۹) و آزمون معلم­ ساخته در ابتدا به عنوان پیش آزمون بر روی هر دوگروه آزمایش وگواه اجرا شد. سپس گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه­ ی ۴۵ دقیقه­ ای تحت یادگیری معکوس؛ و گروه گواه تحت روش یادگیری سنتی در درس علوم تجربی قرار گرفتند. بعد از اتمام جلسات، برای هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. داده­ ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) تحلیل شدند. یافته­ های حاصل  نشان دادند که اثر یادگیری معکوس بر خودکار آمدی و عملکرد تحصیلی  مثبت و معنی­ دار است.