بررسی مبانی شناخت چند دانشی معماری بر مبنای مطالعه تاریخ و فرهنگ معماری ایران

این مقاله به بررسی شناخت چند دانشی معماری بر اساس مطالعه تاریخ و فرهنگ معماری ایران می پردازد. معماری به عنوان یکی از قدیمی ترین علوم برجسته در جهان، نقش بسیار مهمی در شکل دهی به محیط های زندگی انسان دارد. این علم پیچیده دربارهی طراحی و ساخت انواع ساختمانها و فضاهای عمومی و خصوصی ، به شکلی خلاقانه و موثر درآمیخته شده است . اختیار کردن رویکرد تاریخ فرهنگی معماری ایران، راهی است برای شناخت معماری ، آنگونه که مردمان گذشته درک می کرده اند. همه ی انسان ها با هر نوع تلقی و با وجود اختلاف مراتب و روش ، در پی سکونت و آرامش راستین اند. از آنجا که خواستگاه سکونت اساسامقوله ای درونی و متعلق به شناخت انسانی است ، تنها محیطی متناسب با دستگاه شناخت شناسی انسان می تواند زمینه ی بیرونیسکونت را فراهم کند. چرا که پیوند درون و بیرون امری ذاتی برای انسانها و بی زمان و بی مکان است . این مقاله به بررسی تاثیرات تاریخ و فرهنگ ایران بر معماری این کشور می پردازد و نشان می دهد که چگونه دانش های گوناگون، از جمله دین ، هنر، علم و فلسفه ، در طراحی و ساخت ساختمانهای ایرانی تاثیرگذار بوده است . همچنین ، در این مقاله به بررسی نقش تاریخ و فرهنگ در شکل دهی به الگوهای طراحی و سبک های معماری ایران پرداخته شده است . تاریخ فرهنگی رویکردی است به تاریخ که هدف آن شناخت همین وجوه کمتردیده و مغفول گذشته است .شناخت شناسی اساسا بحثی فلسفی است اما دامنه ی نفوذ و تاثیر آن هرگز برفلسفه محدود نگردیده است ، بلکه عرصه های مختلف دانش و هنر را در بر گرفته است .در این میان معماری جایگاه ویژه ای دارد. با اختیار کردن این رویکرد می توان به شناخت همه جانبه تر و عمیق تری از تاریخ معماری ایران نیز رسید. در این مقاله نشان داده می شود که روش شناخت علاوه بر گرد آوردی داده ها، شناسایی و انتخاب دانش هایی است که پژوهشگر را در گزینش داده ها و پردازش آنها هدایت می کند. این مقاله نشان می دهد که برای شناخت لایه های پنهان و پیدای معماری و معماری ایران، به شناختی چند دانشی نیاز است .