مدرنیته در شهرسازی و معماری ایران

یکی از مهم ترین ویژگی های یادشده در پژوهش های فضای کالبدی شهر و معماری ایرانی در دورهی مدرنیته ناهم آهنگی و ناسازگاری شکل فضا با بستر اجتماعی فرهنگی خود، و در آن میان مناسبات مهم جنسیتی است . در این راستا به گسستی اشاره می شود که در تغییرات کالبدی شهر رخ داده است . این دگرگونی ها در تداوم منطقی با گذشته نبوده و اصول معماری و شهرسازی گذشته که پاسخگوی الزامات بستر خود بود، فراموش شده است . این گسست نه تنها در روند تحولات و تداوم پویای کالبد شهر و معماری رخ داده که از آن مهم تر به نظر می رسد و نیز چنین بیان می شود که این جدایی در رابطه میان فضای کالبدی و متن اجتماعی آن یا فرم از عملکرد (محتوی ) نیز دیده می شود.شهرسازی و شهرنشینی در قرون اسلامی و تا چند دهه پیش دارای ویژگی های ایرانی اسلامی خاصی بود که با ورود مدرنیته و انقلاب صنعتی در جهان باعث ورود و دگرگونی هایی در ظاهر و کالبد و بافت شهرهای ایران گردید و شهرنشینی به سرعت رشد پیدا کرد و شهرهای ایران کاملا تغییر پیدا کردند، ویژگی های شهرهای ایرانی اسلامی و مدرنیته همچنین تغییراتی که مدرنیته در شهرهای ایرانی اسلامی به جای گذاشت است . در این مقاله با هدف بررسی حفظ و توسعه ارزشهای شهر ایرانی اسلامی با استفاده صحیح از مدرنیته و فناوریهای ارتباطات نوین میباشد، که به جای دگرگونی کامل در شهر و ایجاد ساختمانهای بیروح، شهرنشینی سرد و بیروح، شهر غرب زده کامل ، یک شهر ایرانی اسلامی توسعه یافته مدرن و با روح کامل ایرانی اسلامی براساس سنتهای قدیمی با همکاریهای اجتماعی و ارزشهای محلهای و همسایگی ایجاد و آن را تقویت نمود.