بررسی فناوری نانو در طراحی نوین معماری با رویکرد ارتقاء کیفیت مصالح و بهینه سازی در مصرف انرژی

طراحی فناور پایه امروزه بیش از هر زمان دیگری با گستره عظیمی از مواد و مصالح رو به رو است اگر چه انتخاب محصولاتی که کمترین اثرات زیست محیطی را به دنبال دارند مهمترین مساله در انتخاب مواد و مصالح نوین است ، ولی باید سایر جنبه های آن همانند زیبایی و کیفیت بصری ، قابل مرمت و نگهداری بودن، دسترسی راحت و ارزان آنها را نیز مد نظر داشت . مصالح در طول چرخه خود بر محیط تاثیر می گذارند و مقیاس تاثیرگذاری آنها می تواند حتی گستره عظیم جهان را نیز در بر گیرد.طراحی های نوین معماری با عناوین مثل توسعه پایدار در دهه های اخیر بسیار مورد توجه بوده است و همواره از مباحث با اهمیت در علوم و فناوری های جدید تلقی می شود. با بهره گیری از نانوتکنولوژی می توان راه حل های منطقی و مناسبی جهت فراهم نمودن شرایط آسایش انسان، در صنعت ساختمان ابداع و اراده نمود. مسلما قابلیت فناوری نانو نوید دهنده فرم های جدید، عملکردهای چند منظوره و ارتباط نوین بین مردم، و ساختمان محیط است .تکنیک های ساختمان سازی تلاشی در جهت تامین کیفیت یکپارچه ، از نظر اقتصادی ، اجتماعی و محیطی می باشد. استفاده معقول از منابع طبیعی و مدیریت مناسب ساختمان سازی به حفظ منابع طبیعی محدود و کاهش مصرف انرژی کمک نموده (محافظت از انرژی ) و باعث بهبود کیفیت محیطی می شود. کیفیت اساس طراحی نوین می باشد. استفاده از مصالح با قابلیت ماندگاری طولانی نیز باید در نظر گرفته شود. رسیدن به استانداردهای بالای کیفیت ، امنیت و آسایش که در واقع سلامت انسانها را تامین می کند از مهمترین اهداف معماری نوین رسیدن به چنین شرایطی با استفاده از مدیریت کارآمد و به کار گیری آخرین تکنولوژی ها صورت می گیرد.