ارتباط معماری با علوم مکانیک (نمونه موردی : بیومکانیک )

در طول تاریخ علاقه انسانها بر طبیعت آشکار است ، الهام از طبیعت و تقلید از آن به مثابه برترین مرجع تقلید همواره سودمند است و موجبات بسیاری از ابداعات را فراهم می آورد، چنانچه در طول تاریخ بشر نخستین ، با نگاه و شهود در طبیعت توانسته به مهم ترین اکتشافات خود دست یابد زیرا که بشر در واقع هیچگاه دست به هیچ اکتشاف و خلقی نزده، مگر آنکه نمونه بارز آن در طبیعت موجود و دیده باشد. بشر می تواند پاسخ بسیاری از سوالاتش را از طریق »تجربه ، آزمایش و تحقیق و خلق فرضیات جدید« پیدا کند. اما در کنار این ها شاید طبیعت بهترین مرجع برای یافتن این پاسخ ها باشد. از آنجایی که اجزای عالم به شکل الگو دریافت می شوند، بعضی از این الگوها یکسان و ثابت اند بعضی نظم و قاعده بالایی دارند بعضی دیگر به طور اتفاقی شکل می گیرند. لذا در پژوهش حاضر سعی بر آن گشته با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و میدانی به روش توصیفی -تحلیلی به بررسی ارتباط معماری با علوم مکانیک و از بخش مکانیک به مبحث بیومکانیک یعنی ارتباط بین ساز و کارهای طبیعت و معماری و روابط با ارایه الگوهای کالبدی و کاربردی در دسترسی به اهداف تیپولوژی ساختمانها و قرارگیری آنها در چهارچوبهای رفتاری ، مورد بررسی قرار گیرند. یافته های تحقیق حاکی از آن است که در پیشرفت تکنولوژی سازههای مکانیکی ، تشخیص الگوها دو عامل طبیعت و خلاقیت انسان تعیین کننده هستند. در واقع می توان الگوهای طبیعت را به عنوان راهنمایی برای ارتقاء کیفیت ساخته های انسان و ابزاری جهت خلاقیت بکار برد.