بررسی ویژگی های معماری زیست اقلی می به منظور بهره وری انرژی درطراحی نمای ساختمان های مسکونی

یکی از مقرون بهصرفه ترین و زیست محیطی ترین روشهای صرفهجویی انرژی در ساختمانها، کاهش مصرف انرژی ساختمان از طریق طراحی اقلیمی یا زیست بومی است. صرفه جویی در مصرف انرژی از طریق بهینه کردن طراحی معماری، نه تنها بدون هزینه است، بلکه از نظر مصرف منابع نیز بهینه بوده و تولید دی اکسید کربن ندارد. این روش از بهره وری انرژی همچنین پتانسیل صرفه جویی بسیار زیادی دارد؛ بنابراین صرفهجویی در مصرف انرژی از طریق بهینه کردن طراحی نمای ساختمان های مسکونی، شیوهای اقتصادی و از لحاظ زیست محیطی پایدار است. لذا اولین و مهمترین راهکار برای صرفه جویی انرژی میبایستی بهینه کردن طراحی معماری و متناسب کردن طراحی نما با شرایط اقلیمی و زیست بومی باشد. بر این اساس، نوشتار پیش رو به دنبال شناسایی ویژگیهای معماری نمای ساختمان، به منظور بهبود عملکرد زیست بومی می باشد. روش انجام پژوهش توصیفی-تحلیلی و رویکرد اصلی آن رویکرد کیفی میباشد. در نهایت این نتیجه حاصل گردید که ؛ اتلاف انرژی به طورمعمول از دو راه روی میدهد، یکی از راهها جدارهها هستند که به صورت انتقالی انجام میشود و دیگر از راه نفوذ هوا به داخل ساختمان. بدین منظور برای رسیدن به آسایش محیطی با در نظر گرفتن شرایط اقلیمی و با این دانش که بیشترین میزان اتاف انرژی از طریق پوسته ساختمان است، نما را به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار موردبررسی قرار داده که درنتیجه شناخت ویژگیهای اقلیمی یک منطقه پیش از احداث یک بنا و روشهای مناسب طراحی، اجرا، انتخاب درست مصالح و سازگاری آنها با امکانات بومی الزامی به نظر میرسد .