مبانی حکمی ازسردر ورودی مساجد دوره صفویه

در دوران صفوی ، همچون دیگر دوره های اسلامی مسجد یکی از مهم ترین ارکان در معماری یک شهر اسلامی محسوب می شود. برای درک معماری بنا های اسلامی یا هر صورت دیگری از معماری سنتی شناخت شیوه نگرش های سنتی به کلیت معماری و اجزایش ضروری است ، مهم ترین رکن این اجزا فضا است . دوران صفویه یکی از دوره های طلایی معماری در ایران است . با توجه به معماری و تزئینات مساجد اصفهان در دوره صفویه ، می توان گفت که فلسفه و حکمتی در پشت تزئینات و زیبایی بصری آنها وجود داشت . در دوره صفویه ، مساجد به عنوان مراکز فرهنگی و مذهبی بودند و اصفهان به عنوان مهد شکوفایی این دوره شناخته می شد، تزئینات دوره صفویه به گونه ای بود که نشان دهنده قدرت، پادشاهان صفوی و همچنین اعتقادات دینی و فرهنگی مردم در آن دوره نمود یافته بود. بعضی از تزئینات مساجد اصفهان شامل نقوش هنری ، آیات قرآنی و حدیثی ، و نقش های سنگی بودند که همگی به منظور جلب توجه و تاثیرگذاری بر روحیه مردم و تقویت اعتقادات دینی آنان بود. همچنین ، استفاده از رنگ های زیبا و پرطرفدار در تزئینات مساجد نیز به منظور جلب توجه و ایجاد حس آرامش و صلابت در مردم بود. به طور کلی ، تزئینات مساجد در دوره صفویه نشان دهنده تلاش برای ایجاد یک فضای مذهبی و فرهنگی دوستانه و صلح آمیز بود که باعث تقویت اعتقادات دینی و ارتباطات اجتماعی مردم شده است .