باز طراحی مجتمع بین راهی بر اساس بهینه سازی پوسته نما با رویکرد معماری پویا در اقلیم قم

این پژوهش یک مطالعه چند رشته ای در مورد تقاطع سیستم های نما جنبشی ، راحتی داخلی و سیستم های مکانیکی در مجتمع های بین راهی است . ازطریق روش های تفکر پارامتریک ، یک نمای جنبشی تعاملی برای بهبود راحتی بصری مراجعین به مجتمع بین راهی طراحی شدهاس ت . با توجه به وجود پارامترهای تاثیرگذار با ویژگی های دینامیکی شامل موقعیت های زمان بندی خورشید، موقعیت ها و جهت گیری های ساکنان، آب و هوای محلی ، بهبودعملکرد نور روزو جلوگیری از ناراحتی بصری برای چندین کاربر،کارچالش برانگیزی است . رویکرد مکانیکی و پارامتریک مبتنی براصول چند رشته ای ، به عنوان هدف اصلی ، منجر به دستیابی به یک طراحی نما تعاملی می شود. نما دارای قابلیت کنترلدر زمان واقعی نور روز و همچنین ایجاد فرم پیچیده برای بهبود راحتی بصری چندین کاربر به طور همزمان است .دراین مقاله با توجه به موقعیت محورهای قم که از مهمترین شریان های ارتباطی شهرهای ایران می باشد به انتخاب محدوده پیشنهادی برای باز طراحی مجتمع خدماتی رفاهی پرداخته ایم و در ابتدا به انتخاب یک مجتمع بین راهی مورد نظر، سپس به جمع آوری و بررسی مطالعات مورد نیاز و در نتیجه به باز طراحی مجتمع دست یافته ایم .