بررسی ارتباط سازی مباحث نظری با دروس عملی در رشته معماری

معماری ایران با قرنها قدمت هم اکنون فاقد ارزشها و هویت خویش است . پژوهشگران بر این باورند که این مسئله محصول دانشکدههای معماری و آموزش معماری مدرن است و در ناهنجاری های موجود، بحث کیفیت آموزش معماری در کار حرفه ای معماری مطرح می شود. بررسی روشهای آموزش و نقایص آموزش معماری در ایران و وضعیت کارگاههای طراحی یکی از مهم ترین چالش های چند دهه اخیر پژوهشگران در کشور بوده است . بسیاری از پژوهشگران براین باورند که دروس عملی و نظری در رشته معماری آنچنان که باید بایکدیگر در تعامل نبوده و عدم بهرهگیری از مباحث دروس نظری در دروس عملی سبب بروز این چالش ها شده است . هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل معیارها و مشکلات آموزشی و علل عدم پیوند دروس عملی و نظری در دانشکدههای معماری ، بر پایه مطالعات اسنادی و به صورت تحلیلی است که تلاش خواهد نمود تا علل گسست موجود میان آموزشهای صرفا عملی و نظری در فرآیند آموزشی معماری را مشخص سازد. این تحقیق به ارائه روشهایی جهت پر نمودن این فواصل می پردازد و فهم جامعی از دو روش آموزش معماری مختلف ، اما وابسته را ضروری می سازد و به شناخت دو پایه اصلی این آموزش، یعنی پایه پایه تئوری و نظری و عملی و مهارتی ، وپیوند آنها مدد می رساند.