تاثیر روانشناسی محیط درطراحی نمای خانه های معاصر

پوسته خارجی ساختمان به عنوان یکی از موثرترین عناصر زیبایی شناختی در نمای شهری و همچنین به عنوان مفصل درون و بیرون فضای مسکونی ، نقش مهمی برسیمای شهر عهده دارد . نما عنصری است که امروزه جزء جدائی ناپذیر از بدنه شهری محسوب می گردد. امروز علی رغم گسترش و توسعه شهرها، سیمای آنها ناخوانا، فاقد شخصیت شهری و مولد انواع بحران ها است . سیمای خانه به عنوان چهره و صورت آن کلیتی از شکل ظاهری آن است که این کلیت تاثیر عاطفی - روانی خاصی بر انسان دارد . هدف و ضرورت این تحقیق از آن جهت است که عدم تعلق خاطر انسان به محیط و خانه های امروزی در اثر طراحی نامناسب و بی توجه به بستر محیطی منجر به ایجاد مکعب هایی با پوسته رنگین شده که با حضور چند روزنه تعریف شده و بی هیچ نشانه ای از از حضور آدمی در این خانه ها به صورت منفرد در کنار هم قرار گرفته اند . در این راستا با استفاده از روش توصیفی و استدلال قیاسی و تحلیل نمونه های موفق اجرا شده در - خصوص طراحی سیمای خانه های معاصر به مقایسه تفاو تهای ساختاری چهره خانه های امروز و دیروز پرداخته و بر این اساس به بیان معیارهای عمده روانشناسی محیط در جهت ایجاد و تقویت منظر خوانا پرداخته و راهکارهایی جهت بهبود ارتباط انسان با مسکن و باززنده سازی روند معماری ایرانی و طراحی مناسب سیمای خانه های معاصر ارایه می شود.