بررسی رویکرد الهام از طبیعت در معماری بیونیک و معماری پایدار

معماری بارها از ساختارها و شکل های طبیعی و طبیعت الهام گرفته است که در سالهای اخیر این روند بیشتر در منطق درونی و مورفولوژی (ریخت شناسی ) پروسه های طبیعی دیده می شود تا ظاهر آنها، علاوه بر فضاهای شبیه سازی شده باید به محیط هایی که معماری آن به عنوان قسمتی از طبیعت نمود پیدا می کند توجه شود. سبک های معماری طبیعت گرا نگاهی جدید به سازه و نما دارند. ساختارها، مکانیسم های موجودات زنده و روند و فرایندهای در حال انجام در ساختارهای درونی موجودات طبیعی نیز در مواردی به عنوان الگوی تقلید مورد بهرهبرداری قرارگرفته اند . به مدد پیشرفت تکنولوژی ، الهام از طبیعت در چندین سال اخیر رشدی قابل توجه داشته است . تجربه هایی که طی این سالها به دست آمده است به خوبی نمایانگر موفقیت بشر در به کارگیری رویکرد تقلیدی نسبت به طبیعت است . معماری بیونیک و معماری پایدار دو سبک معماری می باشند که با الهام از طبیعت و توجه به طبیعت شکل گرفته اند که در این پژوهش به بررسی این دو سبک از معماری در خصوص الهام از طبیعت و رویکرد آنها نسبت به الگوهای طبیعی می پردازیم . در پژوهش حاضر، مطالعه ی اسنادی و کتابخانه ای اساس بیان، تحلیل و توصیف مطالب موجود است ، پژوهش کیفی به تفسیر شرایط می پردازد و بر نقش محقق به منزله ی عنصری حیاتی درنتیجه ی حاصل از تحقیق تاکید خاص دارد. نتایج نشان داد که رویکرد بیونیک بر پایه همزیستی مسالمت آمیز با طبیعت و رویکرد معماری پایدار حفظ طبیعت برای نسل های آتی است . بر پایه این رویکردها معماری باید در جهت حفظ طبیعت گام بردارد و از هرگونه آسیب به آن جلوگیری نماید.