تحلیلی بر نقش کیفیت محیطی و الگوی رفتاری بر تعامل پذیری مخاطبان فضای معماری

در طول تاریخ فضای معماری به تدریج با نزول کیفیت محیط کالبدی رو برو بوده است و به جای صحنه های گفتگو تبدیل به فضایی برای خیره شدن و مخصوص حرکت سواره شده است . فضای معماری ، مکان یا ظرفی است که در آن بخشی از فعالیت های مربوط به زندگی بشر صورت می پذیرد، بنابراین فضای معماری با زندگی رابطه ای ناگسستنی دارد. مکان جایی است که رابطه فرد با مجموعه های فیزیکی ، فعالیت های فردی و گروهی و معناها در آن قرار دارد. حضور پررنگ انسانها در مکان، کیفیتی است که رسیدن به آن بسیار مشکل است ، اما بدست آوردن چنین مکانی یک ویژگی بدون خطاست . پژوهش حاضر به دنبال تحلیل نقش کیفیت محیطی و الگوی رفتاری بر تعامل پذیری مخاطبان فضای معماری است . روش ابن پژوهش از نوع کاربردی و نحوه جمع آوری اطلاعات از نوع اقدام پژوهی بوده است . طبق مطالعات صورت گرفته در پژوهش حاضر، انگیزش و تعامل اجتماعی انطباق پذیری های طبیعی مطلوب، امکان بقای بهتر بعضی از موجودات را نسبت به موجودات دیگر فراهم می آورد.