تاملی برنقوش تزیینی در معماری بادگیرهای بندر لافت

بادگیراز عناصر تاریخی در اقلیم گرم و خشک و گرم مرطوب معماری سنتی ایران بوده ،که تشکیل شده از برجکی تقریبا مرتفع تر از جاههای دیگر منزل و بر بام خانه ها و آب انبار ها قرار می گرفته تا وظیفه ی تسخیر باد و انتقال آن به داخل فضای خانه ها را انجام دهد. باوجود عناصر متنوع تزئینی به کار رفته در نمای بادگیرها ، ضرورت برداشت و بررسی آن، همچنین حفظ و کاربرد این عناصر در زمان حال باعث شکل گیری این پژوهش گردید ، که برای پاسخ به آن پژوهشی میدانی ، با حضور در بافت ، بررسی و ترسیم ۵۰ نمونه از بادگیر های موجود شکل گرفت ، در ادامه با انتخاب چهار بادگیر از بین نمونه های ترسیم شده ، خانه های آن بادگیرها برداشت شد تا علاوه بر هدف اصلی که " شناخت تزئینات"به کار رفته در بادگیر های صورت گرفته بود ، تحلیلی اجمالی بر پلانها نیز صورت گیرد . در تکمیل مطالعات این بندر با شکل گیری این پژوهش ، در بخش اول با عنوان بررسی اجمالی بادگیر در بندر لافت ، به جانمای بادگیر در پلان و مقطع و کارکرد اقلیمی آن پرداخته ، و در بخش دوم برای بررسی اجمالی نقوش و رنگ در بادگیر ها دسته بندی این نقوش به دو گروه طبیعی و هندسی صورت گرفته است ،ودر نهایت این نتیجه حاصل گردید که با قرار گیری این بندر در کنار خلیج فارس و محصور شدن در طبیعت ، بیشترین تزئینات به کار رفته در بادگیر ها ، به صورت انتزاعی از طبیعت و دریا است .