جایگاه انسان در حکمت هنر اسلامی و رابطه آن با بناهای اسلامی

انسان به عنوان اشرف مخلوقات و خلیفه خداوند در زمین می باشد، که در معماری اسلامی به این امر توجه ویژه شده است تا جایی که نظریه پردازان بزرگ معماری ، معماری اسلامی را یک معماری انسان مدار می دانند. حال اگر انسانی را با بهره مندی از حقایق دین اسلامی را مورد بررسی قرار دهیم می توان گفت این انسان هنر را وسیله ای برای تقرب به حق می داند. هنر اسلامی تبلور احساس و بصیرت هنرمند مسلمان است . هنرمند مسلمان با استفاده از شناخت وجودی خود که برگرفته از مفاهیم دینی است هنر خویش را به کمال مطلوب می رساند. روش پژوهش در این مقاله توصیفی و تحلیلی است در این مقاله پس از شرح مباحثی مانند جایگاه انسان از منظر بزرگان و مکتب اسلام ، مفهوم هنر اسلامی و تربیت اخلاقی و معنوی انسان به واسطه هنر اسلامی ، حکمت هنر اسلامی و رابطه ای که با انسان دارد و هدف بررسی جایگاه انسان در هنر اسلامی و در آخر رابطه آن با بناهای اسلامی مورد بررسی قرار گرفته می دهیم . در نتیجه شکل کلی بناهای اسلامی تجلی گاه پر معناترین اعتقادات معماران مسلمان در قالب هنر اسلامی است .