تحلیل و بررسی مولفه های موثر بر طراحی مرکز موسیقی با محوریت تاکید بر رابطه معماری ، طبیعت و موسیقی در راستای ارتقای آموزش هنرجویان

فضای عمومی در دنیای مدرن شاید تنها مکان برقراری ارتباط فیزیکی بین افراد باشد. اهمیت این فضا برای ایجاد روابط اجتماعی ، فرهنگی ، سیاسی و... بسیارو شاید برای بقای شهر اساسی است . به منظورتامین کیفیت مناسب ، فضایی با کارکرد مشخص لازم است . مکانی که در آن تحقق کارکردهایی درمقیاس شهر بارویکردهای اجتماعی فرهنگی و با توجه به نیاز افراد به عنوان شهروند امکان پذیرباشد. اما ازطرفی گردهم آوری افراد و شهروندان باید به بهانه ای صورت گیرد. درکنار راهکارهای ایجاد فضای عمومی شهری ، نیازی ازافراد جامعه باید پاسخ داده شود. لذت بردن از موسیقی در فضایی دلنشین نیاز انسان ها در تمام زمان ها بوده است . فضایی که هر فردمی تواند به راحتی فرصت تجربه کردن آن را داشته باشد. این امر دریک فضای شهری عمومی با کارکردی مختص به اجرا و آموزش موسیقی می تواند فراهم شود. مطالعه حاضر با هدف طراحی مجموعه ای مختص هنرجویان موسیقی ، فضایی با کیفیت لازم جهت پاسخ به نیازهای هنرجویان، فضایی جهت ارتقا سطح آموزش هنرجویان ، فضایی جهت گردهمایی هنرمندان، فضای آموزشی مطلوب برای ترویج هنر موسیقی .به طورکلی روش به کار رفته در این تحقیق در غالب بررسی تاریخی ، ارزشیابی و گردآوری اطلاعات در خصوص مراکز موسیقی با رویکرد بهره گیری از طبیعت ، به صورت کتابخانه ای می باشد، از نوع کیفی و همچنین باتوجه به هدف پژوهش از نوع کاربردی محسوب میشود . لذا در بحث مورد نظر نخست به طور اجمالی با بیانی ساده و مستند با موسیقی آشنا می شویم و در تاریخچه موسیقی سنتی ایران گشتی می زنیم و این که چه گذشت در موسیقی اصیل ایرانی و سپس از وادی معماری وارد می شویم و با نگاه معمارانه موسیقی را به مقایسه می آوریم ، تا قطعا نقاط تشابه فراوان موسیقی و معماری را بازگو کنیم و در قالب طرح پیشنهادی مرکزموسیقی از روح موسیقی به کالبد معماری برسیم . و در نهایت بر مبنای نتایج حا صل از مبانی نظری و مطالعات انجام شده، طراحی انجام گردید.