بازشناسی نقش الگوهای اجتماعی بر تغییرات طراحی در واحدهای مجموعه های مسکونی( مطالعه موردی مجموعه مسکونی پردیسان رشت)

انسانها به عنوان موجودی با ابعاد فردی واجتماعی ، همچنین مادی ، روحی ، دارای نیازهای مختلفی می باشد که همواره به دنبال تامین آنها در طول حیات خود می باشد. طراحی فضاهای های مسکونی از اهمیت بسیاری برخوردار است و لازم است بر اساس احتیاجات آن، مورد توجه قرار گیرد. سنجش درجه رضایتمندی فضایی الگوی سکونت و مجتمع های سکونت , طیف گسترده ای از مولفه های فرهنگی , اجتماعی , کالبدی را دربرمی گیرد که در مجموع ارزش کیفیت محیط مسکونی و سکونت را نمایان می کند . شاخص های کیفی مسکن همواره به عنوان حساس ترین ابزار برنامه ریزی مسکن محسوب می شوند. عرصه مسکن به منظور تامین رشد اجتماعی ، علاوه بر خود واحد مسکونی ، محیط پیرامون آن را نیز دربرمی گیرد. رضایت از سکونت ، امری چند بعدی است و توجه به عوامل متعدد سازنده کیفیت و رضایتمندی آن در تدوین الگوی ارزیابی ضروری است . ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنان می تواند درجهت سنجش میزان دستیابی به اهداف پروژه های شهری موثر واقع شود و همین طور نتایج حاصل از این گونه پژوهش ها را می توان در ارتقای کیفیت محیط زندگی به ویژه در مجتمع های مسکونی به کار برد. این پژوهش که با هدف بازشناسی الگوهای اجتماعی و همچنین ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنان مجتمع های مسکونی پردیسان شهر رشت صورت گرفته ، به روش توصیفی -تحلیلی انجام شده و برای ارزیابی نهایی داده ها از نرم افزار SPSS بهره گرفته شده است . شیوه جمع آوری اطلاعات بر پایه چک لیست هایی برای تکنیک های پرسشنامه ، مشاهده، بررسی ویژگی های مکانی -فضایی بوده و در این مسیر از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای نیز استفاده شده است .