بررسی شاخص های پایداری اجتماعی در مجتمع های مسکونی

انسان به طور فطری موجودی اجتماعی است .وبرای برآورده ساختن نیازهای اجتماعی وروانی نیازمندتعاملات اجتماعی می باشد.بنابراین وجودفضاهای عمومی جهت جذب افرادمختلف وایجادشرایط مناسب برای شکل گیری تعاملات اجتماعی امری ضروری است .از طرفی به دنبال رشدجمعیت و گسترش شهرنشینی پدیده بلندمرتبه سازی وآپارتمان نشینی بعداز انقلاب صنعتی مطرح گردید.و بادرنظرگرفتن این موضوع که ازابتدای قرن بیست ویکم توسعه پایدارعلاوه برتوجه به ابعادزیست محیطی ویااقتصادی به مباحث اجتماعی نیز توجه میکند. پایداری اجتماعی یک جزءاساسی ازتوسعه پایدارمی باشد. پس به کارگیری شاخص های پایداری اجتماعی درمجتمع های مسکونی باعث ایجادتعاملات اجتماعی بیشترورضایت ساکنان از خانه ومجتمع خودشده است .این پژوهش باجمع آوری اطلاعات بامطالعه کتابها ومقالات موجوددراین زمینه به روش توصیفی -تحلیلی انجام شده است .هدف از این مقاله بررسی وشناخت شاخص های پایداری اجتماعی وارائه راهکارهایی برای طراحی مجتمع های مسکونی بارویکرد پایداری اجتماعی می باشد.