نقش انرژیهای تجدید پذیر در مصالح ساختمانی

امروزه با توجه به قیمت روزافزون مصرف انرژی، بهینه سازی در مصرف انرژی یکی از محوری ترین مباحث مطرح در صنعت ساختمان به شمار می آید. بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان عاوه بر مصرف انرژی در زمان تولید مصالح، مصرف انرژی در زمان بهره برداری را نیز در بر می گیرد، از این رو متخصصین ساختمان و تولیدکنندگان مصالح، همواره در پی جایگزینی مناسب برای مصالح بتن و فواد بوده تا ضمن کاهش مصرف انرژی در هنگام تولید مصالح، بتوانند در پایین آوردن مصرف انرژی به هنگام بهره برداری در ساختمان نیز، گامی موثر بردارند. بر این اساس پژوهش حاضر قصد دارد تا نقش انرژی های تجدیدپذیر در مصالح ساختمانی را مورد ارزیابی قرار دهد. در این راستا از روش سلسله مراتبی AHP استفاده شد. با توجه به وزن نهایی بدست آمده برای هر زیر معیار در این پژوهش، مشخص گردید؛ در مجموع به ترتیب ۵ عامل، کیفیت ابنیه(۲۹۱/۰)، مصالح و اسکلت(۱۸۷/۰)، عایقکاری ساختمان در فصول تابستان و زمستان(۱۳۴/۰)، مکان یابی و جانمایی مناسب (۱۲۳/۰) و قدمت ساختمان(۱۰۸/۰)؛ به عنوان تاثیرگذارترین عوامل در کاهش مصرف انرژی و ایجاد انرژی های تجدیدپذیر در ساختمان ها مشخص شدند.