نگرشی بر قمش های شهرستان دزفول و تاثیر آنها بر شکل گیری شهر دزفول

شهرستان دزفول به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی در طول دوران اسلامی یکی از مراکز مهم تحولات سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی ایران بوده است . به ویژه در محدوده زمانی دوران صفویه و قاجار که بقایای تعدادی از مساجد، معابر، حمام و ... در این شهر باقی مانده است که مطالعه سیر تحول معماری منطقه را ممکن می سازد. بافت قدیمی شهرستان دزفول ازنظر هماهنگی با طبیعت و اقلیم محل بی نظیر است . سازگاری ساکنین با آبوهوای گرم و مرطوب و طاقت فرسای تابستان که گاهی تا بیش از ۵۰ درجه سانتی گراد هم می رسد. این گرما و رطوبت نسبتا زیاد هوا شرایط سختی را در تابستان برای ساکنین ایجاد می کند. آنها برای مقابله با این مشکل در بافت خانه ها و شهر خود راهکارهای بسیار ابداع کردهاند. یکی از تدابیر ایجاد فضاهایی به نام»قمش « است .»سربطاق«ها محل دسترسی به آب قمش ها و قناتها بوده است . فضای سربطاقها دارای هوای خنک و مرطوب بوده و با توجه به گرما و رطوبت بسیار زیاد روزهای تابستان بهترین محل برای فرار از گرمای شدید برای ساکنین بوده است . در این پژوهش ( نقش قمش در شکل گیری شهر دزفول) به مطالعه در مورد تاثیر قمش ها بر شرایط دمایی و شکل گیری و گسترش شهر و ایجاد نقطه های بااهمیت در کنار قمش ها پرداخته شده است . در نهایت نتیجه گیری می شود که فضای سربطاقها دارای هوای خنک و مطبوع بوده و با توجه به گرما و رطوبت بسیار زیاد روزهای تابستان بهترین محل برای فرار از گرمای شدید برای ساکنین بوده است ضمنا. منبع تغذیه آب شهر به جای سفرهها ی آب زیرزمینی ، رودخانه دز بوده است .