بررسی عوامل موثر بر ارتقاء تعاملات اجتماعی در خیابان احمد آباد مشهد

فضای شهری ترکیبی ست از روابط اجتماعی در کالبدی از شهر که در بستری معنایی ،پاسخگوی نیازهای شهروندان یک شهر است .این محیط ،مکانی برای جریان یافتن زندگی اجتماعی افراد و بسترساز تعاملات اجتماعی شهروندان یک شهر است .اما آنچه هم اکنون در شهرها قابل مشاهده است دیگر هیچ شباهتی به معنای واقعی فضای شهری ندارد و رفته رفته از بعد معنایی و اجتماعی آن کاسته شده و تنها کالبد از آن باقی مانده است .با توجه به اثرات مهم فضای شهری بر زندگی و رفتار شهروندان و با در نظر گرفتن محتوای اصلی این فضاها که روابط و تعاملات اجتماعی بین شهروندان است ،این تحقیق به بررسی شاخص ها و معیارهایی که از دیدگاه اندیشمندان مختلف این حوزه در رابطه با کیفیت فضای شهری با تاکید بر افزایش تعاملات اجتماعی می باشد،پرداخته است . این پژوهش به دنبال آن است که با بررسی و طبقه بندی معیارهای کیفی موثر بر ارتقاء بعد اجتماعی یک فضای شهری ،بتواند زمینه ساز رشد و توسعه کیفی این فضاها به عنوان یکی از اصلی ترین اهداف طراحی شهری شود.به این منظورپس از مرور مفاهیم مرتبط با کیفیت و فضای شهری و هم چنین تعاملات اجتماعی به روش توصیفی -تحلیلی ،معیارها و فاکتورهای تاثیر گذار بر رشد کیفی فضاهای شهری شناسایی شده و برای سنجش میزان تاثیر گذاری این فاکتورها بر تعاملات اجتماعی به بررسی آن ها در محدوده مطالعاتی خیابان احمد آباد مشهد پرداخته شد.سپس اطلاعات بدست آمده از طریق پیمایش میدانی و مصاحبه های فردی و تکمیل پرسشنامه ،مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.اطلاعات جمع آوی شده از ۸۴ نفر از رهگذران خیابان احمدآباد مشهد نشان داد که بین عوامل عملکردی ادراکی فیزیکی پایداری و تعاملات اجتماعی رابطه مثبت معنا دار وجود دارد. در پایان توصیه های طراحی در جهت ارتقا تعاملات اجتماعی در شهر ها ارایه گردید.