بکارگیری گردآورنده لیزری در سیستم لوله های انتقال نور روز به فضاهای فاقد نور

توجه و علاقه ای که انسانها در طول سالیان متمادی نسبت به نور خورشید نشان داده اند، حاکی از اهمیت و ارزشمندی آن برای بشر می باشد که خود عامل محرک برای حضوربخشی آگاهانه به آن در فضاهای معماری بوده است و همچنین مسئله بحران انرژی در دنیا به موضوعی چالش برانگیز تبدیل شده است . خورشید به عنوان یک منبع بی پایان انرژی و از آن سو به خاطر وجود آن در سراسر گیتی و بخصوص در ایران، در دسترس بودن و فاقد اثرات مخرب زیست محیطی بودنش می توان از آن بهره گرفت . نور یکی از پارامترهای با اهمیت در نمایش دادن فضا و هنر معماری می باشد. نور روز یکی از عوامل پایداری انرژی و همچنین دریافت نور روز تاثیر مثبت در کاهش مصرف انرژی دارد و کمک به طراحی پایدار و معماری سبز محسوب می شود. نور تاثیر مثبت بر روی سلامت و مطلوبیت بصری فضای معماری دارد. نورپردازی یک فضا به طور موثری بر کاهش اختلالات روانی ، افزایش تولید و کارایی محیط ، تاثیر می گذارد. پژوهش مروری حاضر با هدف سیستم انتقال نور روز برای فضای فاقد نور می باشد که باعث کاهش مصرف انرژی شود و بهره مندی بیشتر از زمین در پلانهای عمیق باشد. در این راستا پژوهش به بررسی میزان شدت نور انتقال یافته از طریق سیستم لوله انتقال و گردآورنده لیزری و ابعاد مختلف و مولفه های موثر در انتخاب گردآورنده بهینه استخراج گردید. نتایج حاکی از اولویت بهره گیری از لوله های انتقال نور در کمترین زاویه تابش خورشید در فصل زمستان و ساخت ساده و کم هزینه این سیستم می توان برای بهرهمندی از نور خورشید در فضاهای فاقد نور در پلانهای عمیق نیز استفاده شود.