مسئولیت مدنی سازمان حفاظت محیط زیست

محیط زیست زمین به دل یل دخالت انسان تغییرات نامطلوب زیاد ی را تجربه کرده است . این امر بسیاری از سیستم های حقوقی را بر آن داشته تا قوانین و هنجارهایی را برای حفاظت از محیط زیست تدوین کنند. در ایران قوانین زیادی در زمینه حفاظت از محیط زیست تصویب شده است . موضوع مهم در حوزه محیط زیست نحوه برخورد با اقدامات زیانبار زیست محیطی بر اساس دکترین مسئولیت مدنی است .امروزه با گسترش تعاملات و روابط در سطح بین المللی ، موضوع حقوق محیط زیست مورد توجه مجامع بین المللی قرار گرفته است و همه کشورها و افراد سعی در سالم نگه داشتن شرایط محیطی دارند. شایان ذکر است که حق برخورداری از محیط زیست سالم از حقوق بشر و از جمله حقوق ذاتی انسان است . اما پرسش اساسی در این زمینه این است که مسولیت مدنی سازمان حفاظت محیط زیست در قبال آلودگی هوا وانرژی های تجدید پذیرچه ماهیتی دارد و انتخاب ماهیت صحیح چه تاثیری بر اتخاذ مبنای صحیح مسوولیت مدنی برای جبران خسارات زیست محیطی وآثار آن در پی دارد؟در این پژوهش به شیوه تحلیلی - توصیفی ماهیت حقوق خصوصی برای مسوولیت مدنی سازمان حفاطت محیط زیست در قبال آسیب های زیست محیطی در نظر گرفته شده است . در این راستا برای مقابله با آسیب های زیست محیطی موضوع مسئولیت مدنی مطرح است که بر این اساس باید عامل ضرر خسارت وارده را جبران کند. از جمله مبانی مسئولیت مدنی ، نظریه تقصیر است که به دلیل عدم اطلاع از علت واقعی خسارت کمتر مورد استفاده قرار می گیرد و برای حل این مشکل ، نظریه های مبتنی بر تقصیر و مسئولیت محض مورد قبول اکثریت است .