آسیب شناسی آسیاب ها و آبشارها در سازه های آبی شوشتر

هدف پژوهش : آسیابها و آبشارهای شوشتر در شمال شرقی شهر شوشتر و بر روی شاخه ای از رودخانه کارون به نام گرگر ساخته شده است .سازه های آبی تاریخی شوشتر جزء میراث گرانبهای تاریخی کشور هستندکه با دستان توانمندایرانیان باستان و فن مهندسی آب بنا نهاده شده اند که تا قبل ازپیدایش انقلاب صنعتی در اروپا جزء اولین قطب صنعتی جهان بشمار می رفته اند. بناهای مذکور که مشتمل برسازه های هدایت آب اعم از بند، پل بند،کانال های آبرسانی ، آسیاب و... می باشند درمسیر یکی از شاخه های رودخانه کارون واقع هستند و در اثر گذر زمان دائما با عملکرد فرسایش طبیعت وهمچنین عوامل سازنده یا مخرب انسانی در دور مختلف تاریخی مواجه بوده اند ودگرگونی های زیادی را تحمل کرده اند .گاهی نیز پدیده ای قهری همچون زلزله و یا سیلابها و طغیان رودخانه کارون برشدت آسیبهای وارده آنها افزوده است . در پژوهش حاضر سعی بر این شده جهت شناسای و آسیب شناسی آسیاب ها و آبشارها و احیاءدر سازه های آبی شوشتر اقداماتی صورت پذیرد.روش پژوهش :در این پژوهش از روش مطالعه تاریخ و اسنادی و گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و بازدید میدانی استفاده شده است . سپس اطلاعات دسته بندی و جهت پاسخ به برخی ابهامات با یافته های اخیر مطابقت داده شد و نهایتا برای جمع بندی اطلاعات و نتیجه گیری از روش دلفی استفاده گردید.نتیجه گیری : بر اساس یافته های این تحقیق مهم ترین عوامل آسیب رسان درآسیاب ها و آبشارهای سازه های آبی شوشتر که می توان مطرح کرد عبارتند از:۱) ناهمواریهای زمین به دلیل نوع فعالیت های درونی ۲) چین خوردگی و کشیدگی سطح زمین ۳) شرایط جوی و طبیعی در طراحی سازه های آبی شرایط جوی و زمین بسیار تعیین کننده است ، به نظر می رسد به دلیل مساحت زیاد و وسعت کار سایت هایی که در این حوزه قرار دارند امکان اقدامات پیش گیرانه ، آنگونه که مد نظر است به ثمر نرسیده است . در این تحقیق تلاش شد تا بخش قابل ملاحظه ای از این آسیب ها مورد شناسایی قرار گیرد.